صابون برنج اصل آثار سوختگی روی پوست را ناپدید می کند

برنج یک غذای اساسی برای تقریبا نیمی از جمعیت جهان است که تقریباً تمام کالری روزانه را به ویژه در آسیا تأمین می کند.

آب برنج که پس از خیساندن یا جوشاندن برنج باقی می‌ماند معمولاً مصرف می‌شود.

اما به طور کلی، آب برنج در بسیاری از مراحل تهیه غذا در سراسر جهان دور ریخته می‌شود.

روغن سبوس برنج به دلیل محتویات ترکیبات غنی از آنتی اکسیدان مانند اسید فرولیک، گاما اوریزانول و اسید فیتیک به خوبی شناخته شده است.

روغن سبوس برنج و عصاره سبوس برنج به شکل آزاد و نانوکپسوله شده برای محافظت در برابر آسیب های ناشی از اشعه UVB، برای درمان بیماری های پوستی استفاده شده است .

علاوه بر این، ترکیبات زیست فعال سبوس برنج برای اعمال فعالیت ضد پیری  و در درمان آلوپسی کارآمد هستند.

 با این وجود، مزایای پوست آب برنج توسط مطالعات علمی کمیاب پشتیبانی می شود و کمبود ادبیات علمی در مورد اثرات پوستی که عمدتاً توسط تولید کنندگان لوازم آرایشی ادعا می شود، وجود ندارد.

استفاده تجربی از آب برنج به عنوان یک جزء حمام، به ویژه در میان زنان آسیایی، با کمبود شواهد علمی به یک سنت تبدیل شد.

جزء اصلی دانه های برنج، نشاسته، توصیه می شود که برای درمان درماتیت آتوپیک یا بیماری های پوستی مرتبط با خارش به آب حمام اضافه شود .

 نشاسته یک پلیمر زیست تخریب پذیر با کاربرد ایمن در صنعت داروسازی است  و نشان داده شد که باقی مانده های گلوکز و مانوز از پلی ساکاریدها می توانند فعالیت التهابی را در داخل بدن کاهش دهند .

 در یک مطالعه اخیر، فرمولاسیونی متشکل از نانوکپسول های مبتنی بر نشاسته حاوی یک عامل ضد التهابی در مدل موشی التهاب پوستی آزمایش شد و امکان مشاهده اثر هم افزایی نشاسته بر فعالیت ضد التهابی فرمول وجود داشت .

.