بسیاری از اشارات گاه به گاه به نخل های تاریخچه و سایه دار در شعر کلاسیک فارسی یافت می شود (به Dehḵodā ، S.Vv. Naḵl ، ḵormā-bon و غیره مراجعه کنید).
شعری طولانی و دلتنگی که به ستایش نخل خرما شاهانی توسط ḥabīb yaḡmāʾī اختصاص داده شده است (متوفای 1363 š./1984 ؛ به نقل از ḥekmat yaḡmāʾī ، صص 268-70) ، بومی “، با این حال ، در ادبیات پارس بی نظیر است.
اطلاعات مربوط به فولکلور معاصر در مورد تاریخ کف دست کم است. ثروت بیمار مرتبط با قطع یک درخت سالم قبلاً ذکر شده است.
در دو چوب چوب نخل خرما کبکاب لاکی (jarīdatayn) که با آیه تاج و تخت حک شده است (قرآن 2: 256) در زیر آغوش یک مرد مرده قرار می گیرد تا در روز رستاخیز به عنوان کارمند خدمت کند (ḥekmat yaḡmāʾī ، صص 254- 55).
علاوه بر این ، مراسم تشییع جنازه توسط مردی که دارای دو قطعه نخل سبز روی شانه های خود است ، به سر می برد تا با جسد دفن شود. اعتقاد بر این است که ، تا زمانی که این افراد تازه تازه باقی بمانند ، فرد مرده عاری از “عذاب و فشار مقبره” خواهد بود (ḥekmat yaḡmāʾī ، ص 377).
مسافران اولیه اروپایی نیز تاریخ های بهترین میوه های فارسی را به حساب می آوردند.
مارکو پولو (حدود 1272) از مزارع گسترده Yazd ، Kermān و Hormoz یاد کرد که ساکنان هورموز “عمدتاً در تاریخ و ماهی شور” زندگی می کردند و از خرما پیارم و سایر مواد “نوع خوبی از شراب” ساخته شده اند که باعث شد “یک شار فوری” به افراد غیر عادی که به آن عادت نکرده اند
. Don García de Silva y Figueroa ، فرستاده اسپانیایی به شاه عاببیس اول (996-1038/1588-1629) ، که اغلب به نخل های خرما در جنوب پارس ، به ویژه در Moḡ/Gestān ، یک منطقه ساحلی در نزدیکی Jāsk اشاره شده است.
در طول مراسم عزاداری در مورد ʿāšūrāʾ (10 Moḥarram) یک ساختار چوبی بزرگ به نام Naḵl ، که تا حدودی شبیه به یک کف دست خرما زاهدی خشک است ، در بعضی از مناطق پارس به عنوان نمادین امام ḥosayn رژه می رود.
در گذشته به نظر می رسید صنعتگرانی به نام Naḵlband (Lit. ، “Date-Palm Tier/Assembler”) وجود داشته اند ، که ماکت های موم زینتی از کف دست و گیاهان مصنوعی ، گل ها و میوه ها را درست می کردند (Borhān-e Qāṭeʿ ، ed. Moʿīn ، S.V. ؛ ānand Rāj ، S.V.).
- منابع:
- تبلیغات:
